RZĄD I ADMINISTRACJA PAŃSTWA MIASTA WATYKAŃSKIEGO

Odpowiadając 28 grudnia 1949 roku na życzenia korpusu dyplomatycznego akredytowanego przy papieżu, Pius XII w takich słowach mówił o znaczeniu Państwa Watykańskiego: ,,Nie może być (ono) zilustrowane statystyką ani mierzone wielkością jego terytorium, ani też oceniane siłą jego armii. Terytorium to, na którym zebraliście się, jest tylko niedostrzegalnym punktem na globie i mapach świata. W dziedzinie duchowej jednak stanowi ono symbol mający ogromne znaczenie i powszechny zasięg, ponieważ jest gwarancją całkowitej niepodległości Stolicy Apostolskiej, niezbędnej do pełnienia przez nią swojej misji w świecie. Jej siły zbrojne nie istnieją. Siła wojskowa tego małego państwa jest żadna, ale jego moc pokojowa jest niezmierzona”.

To miniaturowe państwo, mając tak ważną misję do spełnienia, wyposażone jest w instytucje, które oglądane z boku wydają się pozostawać w dysproporcji do jego powierzchni oraz liczby mieszkańców. Początek organizacji Państwa Watykańskiego datuje się na 7 czerwca 1929 roku, kiedy to ratyfikowano Układy Laterańskie. Tego dnia ,,Acta Apostolicae Sedis”, organ urzędowy Stolicy Apostolskiej, opublikował ustawy konstytucyjne nowego państwa. Teksty te, podpisane przez Piusa XI jako suwe- rena, stanowiły „ustawę zasadniczą” państwa, istotny dokument określający źródła prawa, ustawy i rozporządzenia dotyczące organizacji administracji, gospodarki, bezpieczeństwa publicznego, obywatelstwa, warunków pobytu itd. Treść ustaw nie uległa od tamtej chwili istotnym zmianom, utrwaliły one zasady funkcjonowania rządu i administracji Państwa Kościelnego.