OBRONA PRZED TURECKIM MAHOMETAN IZMEM CZ. 2

Następca Innocentego XI, Aleksander VIII (1689-1691), uprzejmy i dobrotliwy Wenecjanin wybrany w 79 roku życia, panował zaledwie 16 miesięcy. Udało mu się zawrzeć układ z Ludwikiem XIV i odzyskać hrabstwo Venaissin. W przededniu swojej śmierci, która nastąpiła 1 lutego 1691 roku, ogłosił konstytucję Inter multíplices, potępiającą 4 artykuły gallikańskie z roku 1682. Nieco wcześniej potępił papież na żądanie arcybiskupa Malines 31 tez jansenistów zawartych w pracach profesorów Uniwersytetu w Louvain.

Po Aleksandrze VIII nastąpił Innocenty XII (1691-1700), były arcybiskup Neapolu, wybrany w 76 roku życia w wyniku konklawe trwającego pięć miesięcy. Jego pontyfikat wypełniły przede wszystkim sprawy francuskie. Zawarł on ugodę z królem Francji, na mocy której godził się na rozszerzenie regaliów, czyli przywilejów królewskich na wszystkie diecezje królestwa oraz udzielił inwestytury kanonicznej biskupom mianowanym przez króla, w zamian za co Ludwik XIV zgodził się, aby 4 artykuły Deklaracji z 1682 roku nie obowiązywały w formie ustawy państwowej i aby papież został upoważniony do żądania od uczestników Zgromadzenia Duchowieństwa, odwołania złożonych przez nich podpisów na Deklaracji.

Zawarta ugoda nie położyła kresu wszystkim trudnościom. Jansenizm ciągle był agresywny, a kwietyzm czynił postępy. W roku 1699 Innocenty XII potępił 23 tezy kwietystów ogłoszone w książce pt. Wyłożenie rozważań świętych o życiu wewnętrznym, którą w 1697 roku opublikował Fónelon. Uległość arcybiskupa Cambrai przyczyniła się do ustanowienia pokoju religijnego, ale racjonalizm wniósł wkrótce do Kościoła i społeczeństwa świeckiego wielki niepokój.