EWANGELIA NARODÓW
Ewangelizacja narodów stanowiła ważny cel pontyfikatu Pawła VI, co podkreślił on przyjmując imię Apostoła. Papież rozwinął starania swych poprzedników na rzecz autochtonizacji kleru na wszystkich szczeblach. W ten sposób w samej tylko Czarnej Afryce od 1952 do roku 1978 liczba biskupów miejscowych zwiększyła się z 2 do 221, a kardynałów z 0 do 8, podczas gdy w tym samym okresie ogólna liczba katolików środkowej części kontynentu afrykańskiego wzrosła z 12 do 39 milionów. Niektóre z podróży papieskich, na przykład do Ugandy, Indii, Kolumbii, a przede wszystkim długa podróż w listopadzie-grudniu 1970 roku na Daleki Wschód, od Filipin do Australii przez Hongkong, Indonezję i Oceanię, miały na celu zbadanie na miejscu, czy istnieją warunki dla realizacji i rozwijania działalności misyjnej. W tym właśnie duchu ogłosił Paweł VI dnia 8 grudnia 1975 roku adhortację apostolską Evangelii nun- tiandi na temat ewangelizacji we współczesnym świecie.