DYREKCJA GENERALNA POMNIKÓW, MUZEÓW I GALERII PAPIESKICH

Powszechnie mówi się, a jeszcze więcej pisze, że muzea watykańskie stanowią „unikalną całość na świecie1′, ale nie sposób uniknąć tego truizmu, chcąc przedstawić szereg kolekcji, których nie sposób dokładnie obejrzeć w ciągu jednego dnia.

Muzea obejmują: Gregoriańskie Muzeum Sztuki Świeckiej, Muzeum Pio Cristiano, Muzeum Egipskie założone przez Grzegorza XVI, Muzeum Etruskie oraz Muzeum Pio Clementino, które wywodzi swoją nazwę od Klemensa XIV i Piusa VI. Znajdują się w nich między innymi: Torso Belwederskie, Śpiąca Ariadna, Laokoon, Apollo Belwederski. Ponadto w Watykanie znajdują się jeszcze: Muzeum Chiaramonti, Sala Dwuprzęgu Bojowego, której nazwa pochodzi od starożytnego rydwanu umieszczonego pośrodku: Galeria Kandelabrów: Muzeum Sztuki Świeckiej i Muzeum Sztuki Religijnej: Pinakoteka: Misjonarskie Muzeum Etnologiczne założone przez Piusa XI w 1926 roku: Muzeum Historyczne, Muzeum Współczesnej Sztuki Religijnej urządzone, niestety, w apartamentach Borgii, które same stanowią muzeum prac Pinturicchia (1454-1513): Muzeum Pawła VI, które mieści zbiory niegdyś znajdujące się w pałacu Laterańskim: Kaplica Mikołaja V: stanze Rafaela z Dysputą o św. Sakramencie, Szkołą Ateńską, Parnasem, Mszą Bolseńską, Uwolnieniem św. Piotra z okowo w, Pożarem Borgo itd.: loggie tego samego Rafaela, wreszcie, a właściwie przede wszystkim – niezrównana Kaplica Sykstyńska.

Dyrekcja Generalna Pomników kieruje wszystkimi muzeami i ułatwia ich zwiedzanie. W ostatnich latach poczyniła ona liczne starania, aby zainstalować w nich system elektroniczny, służący jednocześnie zwiedzającym, kontroli i bezpieczeństwu. Telewizja w obwodzie zamkniętym pozwala nie tylko na kontrolę zwiedzających, lecz udziela również wskazówek, informując, że te czy inne części Muzeów są szczególnie przepełnione.

Czynnych jest także kilka restauracji oraz bar szybkiej obsługi i bar zwykły. Zmieniono godziny zwiedzania, uprzednio bardziej dostosowane do zwyczajów Rzymian niż cudzoziemców. Dyrekcja Generalna Pomników kieruje również pracami ogromnej pracowni konserwatorskiej. Największym sukcesem tej pracowni było odrestaurowanie Piety Michała Anioła, poważnie uszkodzonej przez szaleńca, który 25 maja 1972 roku rozbił młotkiem twarz Dziewicy. Pracownia mozaikowa i pracownia tapicerska zajmują się konserwacją i restauracją dzieł sztuki znajdujących się nie tylko w muzeach, lecz również w świątyniach i pałacach papieskich. Pracownia badań naukowych czuwa nad restauracją, czyszczeniem i odgrzybianiem fresków, obrazów, brązów, ceramiki, terrakoty itd. oraz nad sporządzaniem odlewów niektórych rzeźb.