STANOWISKO KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO WOBEC PRESJI MATERIALIZMU

Stanowisko Kościoła katolickiego jest znane, nawet jeśli niektóre lokalne czy indywidualne inicjatywy dają powody do przypuszczeń, że jedność doktryny doznała w ostatnich latach poważnego uszczerbku. Paweł VI niezmordowanie zwracał uwagę ludzi, nie tylko chrześcijan, na rozkład współczesnego społeczeństwa. Jego ostrzeżenia zostały przyjęte ze szczególną uwagą przez przywódców religii niechrześcijańskich. Niektórzy z nich nie wahali się przedsięwziąć podróży do Rzymu, aby spotkać się z papieżem — na przykład buddyjski patriarcha Laosu 8 czerwca 1973 roku, Dalaj-Lama 30 września 1973 roku, ulemowie Arabii Saudyjskiej — 25 października 1974 roku, buddyjscy mnisi tybetańscy — 17 stycznia 1975 roku, a 26 lutego 1975 roku przedstawiciele sintoizmu.

Stanowisko Kościoła katolickiego wobec presji materializmu w naszych czasach zostało określone przez papieża 3 lutego 1975 roku z okazji wręczenia listów uwierzytelniających przez nowego ambasadora Japonii, Jiro Inagawę. Odpowiadając ambasadorowi, który wyraził pragnienie rozwoju stosunków między jego krajem a Stolicą Apostolską, zwłaszcza wobec osłabienia wartości duchowych w świecie, Paweł VI wypowiedział następujące słowa:

„Cieszymy się z tego programu, ukazuje on bowiem chlubną koncepcję realizowaną przez Waszą Ekscelencję, która pozwala dobrze rokować Waszej misji dyplomatycznej. W świecie, w którym pierwszą i ostatnią troską wydaje się zbyt często troska o wzrost ekonomiczny i postęp materialny, jest rzeczą istotną, aby wysiłki osób odpowiedzialnych łączyły się w celu ukierunkowania poszukiwań, w pewnym sensie uzasadnionych, dróg osiągnięcia prawdziwego szczęścia ludzi i wspólnot, to znaczy rozwoju w nich najgłębszych wartości ludzkich i duchowych. Nasza społeczność musi dzisiaj nie tylko wytwarzać środki do życia, ale również odnaleźć racje życia”.