REPUBLIKA RZYMSKA – KONTYNUACJA

Gwałtowny upadek Republiki Rzymskiej, której przywódcom udało się zbiec dzięki pomocy brytyjskiego agenta dyplomatycznego i amerykańskiego ministra-rezydenta, nastąpił w wyniku interwencji francuskiej. Nie chcąc powracać zza granicy do kraju na furgonach, Pius IX przedłużył swoje wygnanie. Dopiero 12 kwietnia 1850 roku, a więc ponad dziewięć miesięcy po upadku triumwiratu kierowanego przez Mazziniego, powrócił do Rzymu. Złudzenia papieża rozwiały się po zabójstwie premiera rządu Państwa Kościelnego, Rossiego. Powróciwszy z Gae- ty, Pius IX postanowił nieodwołalnie nie czynić już więcej ustępstw. Odtąd też, przejawiając żywe zainteresowanie odkryciami naukowymi i ich zastosowaniem dla rozwoju gospodarczego i postępu społecznego, powierzał Pius IX w coraz większym stopniu kierownictwo sprawami publicznymi swojemu sekretarzowi stanu, Giacomo Antonellemu (1806-1876j, który był ostatnim duchownym, nie będącym kapłanem, wyniesionym do godności kardynała.

Od roku 1850 do 1858, dzięki obecności francuskiej, pontyfikat przebiegał normalnie. Pius IX nadal interesował się pracami modernizacyjnymi i upiększającymi Rzym, poświęcił się również z całą pasją misji duszpasterskiej. W 1850 roku przywrócił hierarchię katolicką w Anglii, a w 1853 roku w Holandii. 8 grudnia roku 1854 bullą Ineilabilis, po konsultacji z biskupami całego świata, ogłosił dogmat Niepokalanego Poczęcia Maryi Panny. Rozsyłał listy dotyczące najbardziej aktualnych problemów religijnych, ostrzegając biskupów przed popełnieniem nowych błędów i przypominając im niestrudzenie o prawdach wiary.