OBRONA PRZED TURECKIM MAHOMETAN IZMEM

Jedną z wielkich trosk Innocentego XI była obrona chrześcijańskiej Europy przed mahometańską Turcją. W tej kwestii nie zgadzał się on z Ludwikiem XIV, który był zwolennikiem porozumienia z Portą Ottomańską w myśl polityki zapoczątkowanej przez Franciszka I. W 1683 roku armia turecka pod wodzą wielkiego wezyra Kara Mustafy (1634-1683) podeszła aż do murów Wiednia, bronionego przez hrabiego Rüdigera von Starh- remberga (1638-1701). Papież starał się o pomoc wojskową i uzyskał posiłki w postaci zapasowych armii prowadzonych przez króla polskiego Jana III Sobieskiego (1674-1696) i wojsk Karola Lotaryńskiego (1643-1690). Oblężenie trwało już trzy miesiące, gdy wojska polskie zaatakowały i pobiły Turków pod Kahlenbergiem. Papież, który zainwestował w tę operację półtora miliona florenów, uważał bardzo słusznie, że nie wolno poprzestać na tym zwycięstwie, i że trzeba ścigać znajdującą się w odwrocie armię turecką. Święte Przymierze utworzone pod jego patronatem przez Austrię, Polskę, Republikę Wenecką, a później także Rosję, skutecznie wykorzystało sukces militarny, spychając z wolna Turków na południe od Sawy i Dunaju. Innocenty XI nie doczekał się wszystkich korzystnych skutków swej polityki. Opłakiwany przez pospólstwo rzymskie, co rzadko zdarzało się papieżom, zmarł uznany przez opinię za świętego 12 sierpnia roku 1689.