„L’OSSERVATORE ROMANO” CZ. 3

Państwo Miasta Watykańskiego posiada 28 długości fal przy- znanych przez Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny275. Ponieważ Radio Watykańskie nie ma możliwości instalowania stacji przekaźnikowych, sygnał fal średnich napotyka w ciągu dnia wielkie trudności w rozchodzeniu się, które zanikają w godzinach od zmierzchu do świtu. Natomiast fale krótkie, zasilane systemem 25 kierunkowych anten ścianowych, mogą być słyszalne we wszystkich punktach globu ziemskiego.

Oddźwięk nadawanych audycji, potwierdzony przez ogromną liczbę listów nadsyłanych z całego świata, jest najlepszym dowodem zasięgu Radia Watykańskiego. Czy zasięg ten byłby większy, gdyby Radio Watykańskie stało się Radio-Telewizją Watykanu? Próby telewizyjne odbywały się za Piusa XII z okazji Roku Świętego w 1950 roku. Nie kontynuowano ich od tego czasu. Bez wątpienia mikroskopijne rozmiary Państwa Kościelnego nie pozwalają na to, aby telewizyjna stacja nadawcza, oczywiście w obecnych warunkach, mogła osiągnąć zasięg watykańskiej rozgłośni radiowej. Tymczasem można życzyć sobie, aby programy TV były realizowane w Watykanie nawet przez własnych producentów i techników, a następnie nadawane przez inne stacje telewizyjne. Zyskałaby na tym jakość audycji religijnych.

Dyrekcja Radia Watykańskiego spoczywa w rękach jezuitów, którzy otrzymują dyrektywy od Sekretariatu Stanu. Personel liczy 420 osób (50 zakonników, 30 duchownych świeckich, 10 zakonnic, 330 osób świeckich), pochodzących z około 35 krajów.

Niektóre służby Stolicy Apostolskiej, jak np. ,,L’Osservatore Romano” i Radio Watykańskie, mają charakter mieszany w tym sensie, że podlegają również pewnym organom Państwa Watykańskiego. Należy zapoznać się z jego organizacją.